23 februari, 2017 - /blog/1130/therapie.html
Ik zei: ‘Dat klopt denk ik, maar ze zijn met velen, dat kan een probleem worden.’ De moderatoren waarschuwden me voor een belezen jongen die ‘eind 1700 is geboren en archaïsch spreekt.’ Het bleek degene waar ik het meest aan had. Hij was erg sympathiek omdat hij niet zijn best deed om aardig gevonden te worden. Ook verloochende hij nooit zijn eigen opvattingen. Ik sprak met hem over sc...
22 november, 2016 - /blog/925/thuiskomer.html
Vijfentwintig jaar geleden ontmoette ik Chabot voor het eerst, in een statig café in Den Haag. Toen dronken we allebei nog: samen tikten we in een paar uur voor 150 gulden aan bier en cognac weg. Bart stond erop te betalen, wat lief was, maar ook ongebruikelijk, want ik interviewde hém, voor Poäzie Nieuws . Dat was een gratis Amsterdams maandblad over gedichten, dat ik met een groep vrienden niet alleen zelf volschreef, we deden ook eigenhandig de distributie, in een oude Op...
6 december, 2018 - /blog/2377/trio.html
Aangezien alles me te lang duurde die dag werd ik onrustig. De vriend zei: ‘Heb je haast?’ Ik probeerde me bij de onrust neer te leggen, het lukte niet. Ik stelde voor om even door de stad te gaan lopen. Een wandeling lijkt me ook vaak levensontwijkend vluchtgedrag. Nijmegen schijnt de groenste stad van Nederland te zijn, maar we liepen langs een drukke, stinkende weg. Al snel kwam het seksleven van mijn vriend ter sprake. Tinder bleek de bron van dat leven. Vrouwen deelden hun se...
8 november, 2019 - /blog/2845/de-pont.html
Het was oudejaarsavond en ik lag met mijn laptop in bed. Er waren nieuwe beelden. Gefilmd door Amerikaanse toeristen vanaf het dak van een hotel aan de noordzijde van de stad. Het IJ glinsterde. Een cruiseschip, de Queen Elizabeth, schoof als een flatgebouw richting de Passenger Terminal. Onder in beeld de blauw-witte pont op weg naar het Centraal Station. Een kleine rookpluim vanaf het achterdek, zwaaiende mensen dicht op elkaar gepakt tegen de reling. Het had iets weg van een Sinterklaas...
25 oktober, 2019 - /blog/2827/werkbelevingsonderzoek.html
De Groot zat voor me. Hij stonk uit zijn muil, want hij had gisteren gezopen. Ik stonk ook uit mijn muil, want ik had de hele avond naast hem gezeten. We waren stil en interpreteerden de getallen. Dat is ons beroep. Hier in dit pand met uitzicht op de ArenA krijgen we getallen binnen. We kijken ernaar en schrijven op wat ze betekenen. Soms hebben we gelijk en soms ook niet. Maar dan geven we er een mooie draai aan, zodat we toch gelijk hebben. Liever was ik zanger, of gynaecoloog. Maar je kan n...
22 januari, 2020 - /blog/2427/marion-pauw-vertelt-het-verhaal-achter-de-experimenten-update-nieuw-einde-toegevoegd.html
Het einde Ik vind eindes het moeilijkste wat er is. Los van de vraag hóé je iets laat eindigen, is het een hele kunst om in het juiste tempo naar dat einde toe te werken. Het werkt meestal om een beetje te versnellen, je gaat meestal niet nog uitgebreid een landschap beschrijven als het einde nadert, maar te veel versnellen komt afgeraffeld over. Het is tijd om de losse draadjes aan elkaar te knopen, waarbij je ook wilt dat de lezer nog stof tot nadenken overhoudt. Het einde moet een cli...
21 juni, 2016 - /blog/645/knuffel-ieren.html
Vandaag hoorde ik in de trein twee jongens praten over het EK. Ze bespraken de hoogtepunten tot nu toe. Het ging niet over doelpunten of spectaculaire acties. Ze hadden het over de liedjes van de Ieren. Daarbij werd voor het gemak maar even geen onderscheid gemaakt tussen Ierland en Noord- Ierland. Want wees eerlijk: wie ziet het verschil? De Noord-Ieren zingen vooral hun held toe: Will Grigg, die nog niet speelde op dit toernooi, maar wel een heldenstatus geniet waar menig voetballe...
12 juli, 2017 - /blog/1457/samuel-neemt-ons-mee-naar-de-eenvoud-van-het-leven.html
Het regende opbeurende reacties en ook aanbiedingen, tot aan directeuren van bioscopen toe, inclusief speciale voorstellingen voor kinderen met autisme. Ook gaven lezers tips met andersoortig vertier: om te komen varen of voor een optreden van de CliniClowns. Het is allemaal te veel, te mooi, te leuk, te lief. Dank. We gaan ons beraden wat we allemaal kunnen doen. De meeste berichten hadden een duidelijke strekking: wat de mevrouw die had geklaagd over geluid van een gehandicapt kind, de a...
8 maart, 2018 - /blog/1965/voedsel-medicijnen-en-weemoed.html
De Duitse man vroeg of ik mijn koffer op een metalen tafel wilde leggen en openen. Hij trok plastic handschoenen over zijn worstenvingers. Met een wit strookje papier ging hij traag langs al mijn bezittingen. Soms keek hij op. Ik keek weg. Het was rustig op het kleine vliegveld in Weeze. Er stonden slechts vier vluchten gepland voor vandaag. Wellicht controleerde de man zo langzaam om zijn gevoel van overbodigheid te verhullen. Er zat een tweedehandsboek, Over Schoonheid van Zadie Smith,...
10 december, 2020 - /blog/3220/donker.html
Ik schrijf u vanaf een donker eiland op zee. Dat is geen metafoor, ik bedoel er ook niks symbolisch mee, maar het huisje op Ameland waar ik me momenteel bevind is, net als de rest van het eiland, al een uur gehuld in het duister. Zojuist sprongen de lampen weer even aan, om een minuut later weer te doven. Op een gegeven moment moet je gewoon weer verder met waar je gebleven was, want wellicht is het nu gedaan met de verlichting en blijft het voor eeuwig donker. Ik was bezig aan...